Kireç suyu, içinde çözünmüş kireç barındıran ve tıpta özellikle çocuklarda mide iltihabı gibi bazı hastalıkların tedavisinde kullanılan bir su türüdür. Kireç suyu, kireçtaşının yüksek sıcaklıklarda pişirilmesi ile elde edilen sönmemiş kirecin su ile işlenmesi sonucu oluşur.

Kireç suyu, %10-25 civarında kil içeren kalker taşının pişirilmesi ile elde edilen sönmemiş kirecin su ile reaksiyona sokulması sonucu meydana gelir. Bu süreçte sönmemiş kireç, silis ve alüminyum ile birleşir ve di-kalsiyum silikat formunda küçük parçacıklar oluşturur. Bu küçük parçacıklar su ile işlenir ancak öğütülmez. Su ile sönmüş kireç, toz haline getirilmek için en az %10 oranında CaO (kalsiyum oksit) içermelidir. Bu şekilde elde edilen kireç su içinde çözünmez, katı hale gelir ve sertleşir. Bu nedenle, su kireci, su içeren yapılarda kullanılabilir. Su kirecinin yapılarda kullanılması, hava kirecinin kullanılmasıyla elde edilen yararlarla aynı seviyededir. Ayrıca, su kireci, hava kirecinden daha fazla dayanım gücüne sahiptir ve su içinde sertleşebilir. Su kirecinin 28 günlük basınç mukavemeti 20-250 kg/cm² arasında değişebilir.

Kireç suyu, çeşitli zararları olabilecek bileşenler içerir. Bu zararları mikrobiyolojik, psikolojik ve fiziksel olarak üç ana başlık altında incelemek mümkündür:

Kireç suyu, kullanıldığı yerlerde kireç katmanları şeklinde birikerek, aletler içinde bakteri üremesine elverişli ortamlar oluşturur. Bu bakteriler, zamanla çoğalarak tabak, çatal, bıçak ve çamaşır gibi ev eşyalarına bulaşabilir. Bu da dolaylı olarak insanlara geçerek çeşitli hastalıklara neden olabilir.

Sert sular, günlük hayatta kullanıldığında insan sağlığı üzerinde fiziksel problemlere yol açabilir. Saçların kırılması ve derinin sertleşmesi gibi sorunlar, bu tür problemlere örnek olarak verilebilir. Bu tarz rahatsız edici durumlar, zamanla birikerek kişilerin sinirsel gerilmesini artırabilir. Kireç suyu, rahatsız edici kaynaklardan biri olup, çoğunlukla günlük yaşama olumsuz etkilerde bulunur.

Suyun sert olmasına neden olan kalsiyum ve magnezyum, vücuda girdiğinde metabolize edilemez ve depo şeklinde birikir. Bu durum, damarlarda tıkanmalara, sertleşmeye ve böbrek ile karaciğerde taş oluşumuna yol açar. Kireç, vücuda girdikten sonra taneler halinde birbirine bağlanarak büyük parçalar haline gelir ve sağlık sorunlarına neden olabilir.

Kireç suyu, inşaat sektöründe ve çeşitli endüstriyel uygulamalarda kullanılabilir. Özellikle su ile temas eden yapı malzemelerinde, beton üretiminde ve su arıtma tesislerinde kullanılabilir. Ayrıca, tarımda toprağın pH dengesini düzeltmek amacıyla da kullanılır.

Kireç suyu, çeşitli avantajları ve kullanım alanları olan bir malzemedir. Ancak, mikrobiyolojik, psikolojik ve fiziksel zararları göz önünde bulundurularak dikkatli bir şekilde kullanılmalıdır. Bu nedenle, kireç suyunun kullanımında gerekli önlemler alınmalı ve sağlık açısından oluşturabileceği riskler minimize edilmelidir.